Scheda n. 5634

[a 4]
Nos qui salvasti
Jesu Redemptor
Tunc nostra amore
Pectora accende.

[Iustitia]
Ergo semper inulta,
Manebit summi Dei, Iustitia illusa?
Nec unquam peccatores
Dignas proterviae suae penas absolvent?
Post causam primi patris
Scelesti, impii et crudeles
Magis offendunt me crimina augendo
Ergo in illos descende,
Descende amplius irata
Vindex offensae tuae destera armata.

Fulgura horrenda
Sagittae ardentes
Nimbi furentes
Pro mea vindicta
Precipitate.
Monstra tremenda
Flammae fatales
Contra mortales
Et sua delicta
Nos suscitate.

[Misericordia]
Numquam fine clementia
Manet Iustitia dei miro splendore
Misericordia accensa ubique fulget.
Suspende, oro, suspende
Iam parata supplicia, atque flagella;
Atque tuos offensores ne dedeas.
Ipsi a te veniam implorant
Nunc ipse aeternus filius penis
Et morte sua scelus mundabit,
Et instam iram tuam ipse placabit.
[Iustitia]
Ego victa recedo
Filius victima cadat
Et suo sparso cruore
Mundi purget dedicta.
[Misericordia]
O peccatores demum respirate
Et alti Dei clementiam celebrate.

Fugite nubes
Videte o caeli
Veniat serena
Iris amena
Tandem refulgeat
Amica pax.
Umbrae funestae
Et voces mestae
Queso cessate,
Fide sperate
Amoris fulgent
Decora pax.

[Genus humanus]
In erumna fatali
Gens humana suspirat
Et de salute sua dubia pavescit:
Quid erit? Quid eveniet? Quis solatur?
O Deus pro tua clementia accurre ostende
Tua potentiam virtutis, et prebe filiis
Tuis postum salutis.
[Misericordia]
Mestos pone timores:
Ego modo placavi iram divinam,
Ego pro te imploravi
Veniam delictis tuis. confide et spera.
[Genus humanus]
O supernae clementiae alti favores!
Cedent suspiria a me cedant horrores.

Sunt placate furoris procellae
Letae fulgent propitiae tuae stellae
Cor serenum gaudebit in me.
Dissolutae sunt ferae catenae
Condonatae sunt barbarae pene
Cor fidele sperabit in te.

[Hamor divinus]
Iam prope adest tremendum sacrificium
Sollemne et preparata
Est victima offerenda.
Ecce spinae et flagella,
Ecce crux, ecce clavi,
Ecce crudelis lancea.
Per hec tormenta gravis
Hominum culta est abluenda
Et morte filij Dei, mors est vincenda.

Pelicanus se feriendo
Natos spargit suo cruore
Et paterno ardens amore
Sinu suo blande amplexatur.
Ita sanguinem fundendo
Christus reparat mortales
Et in se paenas fatales
Sustinendo nos solatur.

[Hostis tartareus]
Quae nova exeunt edicta?
Quae nova lex? et quae decreti externi
Tam subita mutatio?
Pereat humanum genus,
Pereant impii mortales
Ipsi soli sunt rei.
[Amor divino]
Impie draco superbe
Turgidae frontis tuae fastum compesce
Homo quidem peccavit
Sed infelix tua deceptus invidia
Et fraude periit. Nunc ille humilis
Supplex, [??] veniam peccato implorat
Tu audax, tu proterve
In tua perfidia impiae constanter manes.
Hinc protinus discende
Et in supplicium tuums statim recede.
[Hostis tartareus]
Oh pena! Oh amara sors! Cum meo timore
Tibi parere debeo! Ardeo furore.

Vado, curro ad mea tormenta
Sed accensa et inflammata,
Virtus mea semper armata
Strages, mortes, fraudes mille
Furibunda suscitabit.
Ira mea plaudet [??]
Si obstinatos peccatores
Cernit hic inter ardores
Plus crudelis flammae telis
Impios hostes dissipabit.

[Iustitia]
Ecce Filius dilectus
Sanguine, et morte sua crimen purgavit.
Nil ampius quero: at modo studeat mundus
Tam celesti, divino, accenso amori
Se gratum exibere,
Et Redemptori suo mentem prebere.
[Misericordia]
Est animi devoti
Beneficia recolere. Ego exulto
Pro tam faelici sorte, et haec ta plaudo
Te Iustitia adorata, amo et amplector.
Amor si iunxit nos face superna
Firmae concordiae sint federa eterna.

[Misericordia / Iustitia]
Gaude o peccator / Plaude o peccator
Veniam tuae culpae spera / Non amplius exo fera
Fidelis ama deum et redi ad te. / Fidelis ama deum et redi ad te.
Iam cervo te placatam / Non me cernes iratam
Sed tu o mortalis ora / Ac tua delicta plora
Fidelis ama deum et spere in me. / Fidelis ama deum et redi ad te.

[Genus humanus]
Liberati mortales
Duras frangunt catenas,
Et salvatoris sui morte redempti
Fugiunt [??] penas.
Fremunt Regna Tartarea, et impius hostris
Nos in vanum vertere
Tentavit quia nos Christus
In cruce reparavit.

Terra horrescit, dum tremendo
Pandit mesta suum dolorem
Fugit sol tegit splendorem
Nox apparet tenebrosa.

[… pagina mancante]
..duorum cor plange
Videndo Regem tuum pati languere
In tormentis eum videre
Dat exempla luminosa.

[Amor Divinus]
Laetus mundus exultet,
Et salvatorem suum discat amare,
Si sanguine divino
Eius omnia delicta ipse purgavit,
Fugiat homo peccata
Ne rursus sit in se Iustitia irata.